تحقیق حاضر با هدف کلی شناخت تعیین کنندههای رفتارهای سازگاری کشاورزان در مقابله با خشکسالی انجام شد. این مطالعه ازنظر هدف پژوهشی کاربردی، از لحاظ میزان و درجه کنترل متغیرها غیرآزمایشی و ازنظر نحوه گردآوری دادهها توصیفی ـ پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق شامل تمام کشاورزان شهرستان شوشتر در استان خوزستان است. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد ۳۸۴ نفر برآورد شد اما بهمنظور افزایش اعتبار یافتهها ۳۹۵ نفر با روش نمونهگیری چندمرحلهای با انتساب متناسب برای مطالعه انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه بود که روایی صوری و محتوایی آن براساس نظر اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ تأیید شد. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که بین متغیرهای سن، وضعیت اقتصادی و داراییهای خانوار، مالکیت زمین، مالکیت دام، سطح تحصیلات، دسترسی به بازار و خدمات ترویجی، دسترسی به اطلاعات آب و هوایی و تسهیلات و حمایت دولت با رفتارهای سازگاری ارتباط معنیداری دارد. این در حالی است که بین بعد خانوار و رفتارهای سازگاری ارتباط معنیداری یافت نشد. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه به شیوه گامبهگام نشان داد که سه متغیر دسترسی به اطلاعات آب و هوایی، وضعیت اقتصادی و داراییهای خانوار و سطح تحصیلات توانستند ۳/۴۹ درصد از واریانس متغیر وابسته تحقیق (بکارگیری رفتارهای سازگاری در مقابله با خشکسالی) را تبیین کنند. بهطور کلی نتایج این پژوهش میتواند دانش بیشتری برای سیاستگذاران این حوزه جهت کاهش ریسک تغییرات اقلیمی و خشکسالی در بخش کشاورزی فراهم کند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/9/12 | پذیرش: 1403/9/20